czwartek, 29 września 2011

Candy-nagroda

Po powrocie z wakacji oprócz katalogu czekała na mnie jeszcze jedna niespodzianka - awizo na przesyłkę od Wiśni, u której wygrałam candy. Niestety, była sobota i z odbiorem musiałam czekać do poniedziałku. Było ciężko, ale miałam katalog z Ikei :)

Zobaczcie, co dostałam od Pauliny - mnóstwo gotowych elementów, aż proszących się o użycie! Były pięknie popakowane w woreczki, ale baaardzo chciałam tego podotykać :) Wycinanki, ramki, zawijaski, motyle, kwiatki... Wszystko nie zmieściło się na jednym zdjęciu. Wiśnia kochana nawet odbiła mi śliczne stemple na części wycinanek. Kurcze, nie znam fachowego terminu na określenie tych cudeniek :) W każdym razie bardzo, bardzo dziękuję za wspaniały prezent!




Z wrażenia zakupiłam też trochę papierów w ILS na ich wyprzedaży, przydadzą się, jeśli namówię mamę na zrobienie albumu z naszej wycieczki na Litwę. Może za kilka dni i Wam zdam relację z tego wyjazdu, wrzucę parę fotek... Kto wie :)

Ściskam mocno w ten piękny, jesienny dzień :)

P.S. Czytałam trochę opinii na temat zakupów w ILS, ale mimo tego złożyłam zamówienie (na razie "czeka na akceptację"). Następnego dnia wszystkie towary zniknęły z półek - towar został chyba wyprzedany. Ktoś zamawiał wcześniej w ILS? Psychicznie przygotowuję się na mniej więcej miesiąc oczekiwania. Realne przy takiej wyprzedaży?

poniedziałek, 26 września 2011

Uwielbienia jesieni odsłona trzecia

Komunikuję, że już jestem i przechodzę do sedna :)

Były już seriale i kasztany, ciepła herbata, spadające liście i wszystko inne związane ze złotą jesienią. Ale koniec sierpnia i - przede wszystkim - początek września to też czas, w którym zaczynam nerwowo przebierać nogami, wiercę się niespokojnie i czekam... Czekam na nowy katalog Ikei :) 

Nie jestem tym wybrańcem, który otrzymuje katalog wcześniej, i to w rozmiarze XL, a do najbliższego sklepu mam ponad 150 km. Muszę więc liczyć na innych albo na cud, że katalog pojawi się u mnie jakimś wspaniałym zrządzeniem losu. W tym roku wyjątkowo często o nim myślałam, powstrzymywałam się przy tym, żeby nie obejrzeć katalogu w internecie (przez cały miesiąc!). Nie potrafię tego wytłumaczyć - dla niektórych ta fascynacja jest niezrozumiała, a dla mnie to takie małe święto :) Popijam herbatkę i przeglądam zdjęcia w katalogu... oczywiście ze świadomością, że przecież i tak mam już w domu meble (niby sporo w tym roku o małych przestrzeniach, ale żadna nie jest z gumy i dostawiać też bez końca nie można), a samymi bibelotami czasem trudno się zadowolić. Niemniej, duża część aranżacji i sprytnych pomysłów mnie zachwyca, i chociaż to tylko katalog, zdjęcia wyglądają, jakby w tych przestrzeniach naprawdę ktoś mieszkał. Dobra, rozpisywać się nie będę, bo kto lubi, ten wie o co chodzi :)

W każdym razie po przyjeździe z krótkich wakacji tłuściutki katalog czekał na mnie w domu, więc pozwoliłam sobie na wydanie dzikiego odgłosu szczęścia i odtańczenie krótkiego podskakiwańca. Nie muszę oczywiście mówić, że pierwsze czytanie odbyło się tego samego dnia. Trwało półtorej godziny, jak ochłonę, obejrzę go jeszcze raz, a potem może znowu... Tymczasem to, co od razu mi się spodobało:

zdjęcia z www.ikea.pl

P.S. Żeby dołożyć łychę dziegciu powiem, że kolejny rok z rzędu nie zachwyciły mnie nowe tkaniny z Ikei... Cóż, do następnego :)

piątek, 16 września 2011

Setnie, sto lat, sympatii do jesieni ciąg dalszy i candy-szczęśliwiec

Dzisiejszy post może okazać się nieco przydługi i wielotematyczny. Ale na pewno szczęśliwy dla jednej z Was, więc warto dotrwać do końca!

Po pierwsze, okazuje się, że jest to setny post, który tutaj zamieszczam! Szczerze mówiąc, myślę, że wszystko dzięki Wam - bo czytacie i zaglądacie do mnie, bez tego zapewne byłabym już dawno zbyt zniechęcona :) Z drugiej strony motywują mnie też Wasze blogi, bo skoro tak wiele osób robi tak wiele wspaniałych rzeczy, to dlaczego nie miałabym spróbować i ja potworzyć troszkę? :)

Złożyło się też, że w tym setnym poście pokażę Wam, jak zapakowałam prezent dla mojej Teściowej-Nie-Teściowej. I znowu totalny recykling! "Papier" to plakat teatralny z 2004 roku ([!] tak, wiem, straszny ze mnie chomik...). Potem dorobiłam rozetkę "sto lat!", czarne tło wycięłam nożyczkami z wzorkiem, które są jedynym moim przydasiem tego typu i szczerze mówiąc użyłam ich po raz pierwszy. Ponieważ opakowanie wydawało mi się troszkę "łyse", wymyśliłam kokardę w pasującym kolorze. Był już jednak późny wieczór, a prezent musiał być gotowy dziś z samego rana. Wygrzebałam kawałek rozciągliwej bawełny, zszyłam dwa paski, dorobiłam kokardę i wyszło chyba nawet aż nazbyt "bogato". Myślę jednak, że Jubilatce się spodobało, pomimo tego baaardzo cukierkowego koloru.


Wątek drugi - jesienią odzywa się we mnie dziecko :) Ostatnio wracając do domu co chwilę schylaliśmy się po kolejne spadające kasztany, nawet weszłam niechcąco panu pod koła roweru, ale na szczęście sprytnie mnie wyminął. W parku zbierałam liście i żołędzie, co chyba dla przechodzących dorosłych wydało się nieco dziwne. A skoro miałam już kasztany, to tak na szybko zmontowałam ludka. Z muszką :)


I ostatnia sprawa. Pamiętacie jeszcze moje ostatnie candy i jego wyniki? Jedna z osób nie zgłosiła się do tej pory (miała czas do wczoraj do północy), więc... niestety dla niej, a na szczęście dla jednej z Was (ja już wiem dla kogo :) mam zamiar trzymać się tego, co napisałam wcześniej i wylosować kogoś innego! Ponieważ w kolejnym miesiącu pewna cyfra jest dla mnie podwójnie ważna - siódmego października obchodzę siódmą rocznicę bycia z moim Mężem-Nie-Mężem - postanowiłam obdarować osobę, która umieściła siódmy komentarz pod wpisem o candy. Bardzo się cieszę, bo pod tą cyfrą kryje się osoba często tu zaglądająca, niezwykle życzliwa i pełna ciepła, mianowicie


Ewuniu, serdecznie Ci gratuluję! Prezent może troszkę spóźniony, ale za to jaka niespodzianka - także dla mnie :)

Cóż, pora kończyć ten przydługi post. Opuszczam Was na cały przyszły tydzień z haczykiem, bo pierwszy raz od wieeeelu lat - na co się już tutaj skarżyłam - wyjeżdżam na krótkie wakacje! Szok, ale z RODZICAMI!!! Mam nadzieję, że już nie jestem na to za stara i dzielnie to zniosę :)

A Wam na ten czas życzę weny, bo po powrocie z chęcią będę Was odwiedzała i nadrabiała blogowe zaległości :) Ściskam!

niedziela, 11 września 2011

Pierwszy powód sympatii...

...dla pięknej pory roku, jaką jest jesień :) Mogłabym ściemniać, że chodzi tylko o piękne kolory, spadające liście, promienie słońca przechodzące przez coraz mniej liściaste gałęzie... O szyszki i kasztany, coraz dłuższe rękawy i coraz lepiej smakującą gorącą herbatę... Ale tym razem nie chodzi o to.

Dowiecie się przy okazji o moim mrocznym sekrecie... No może nie tak mrocznym, ale bywa, że wstydliwym, bo nie u każdego znajduje zrozumienie :)

Najpierw się usprawiedliwię. Właściwie nie oglądam w tv seriali czy programów rozrywkowych w odcinkach. Polskie seriale wzbudzają we mnie mieszane uczucia, choć przeważa często zażenowanie. Ba, nawet Horatio z CSI Miami dawno przestał mnie śmieszyć i przygoda ta skończyła się szybciej, niż się zaczęła - właściwie urwała się w połowie któregoś z sezonów. Muszę więc rekompensować sobie brak tego typu rozrywki.

Oczywiście, że seriale oglądam. Nawet nie jeden. Problem w tym, że albo nie ma ich w polskiej telewizji, albo puszczane są z opóźnieniem, które nie pozwala mi przejść obojętnie koło tego faktu. Najgorsze jest jednak to, że nie cierpię oglądania z lektorem, który po prostu wszystko zagłusza. Nie tylko słowa, ale chyba też wszelkie emocje. Pozostaje więc INTERNET.

No dobrze, ale dlaczego jesień? Bo jest to czas, w którym - po wakacyjnej przerwie - powracają kolejne sezony "moich" seriali! Aby kontrolować co i kiedy mogłabym obejrzeć w wolnej chwili, mam zeszycik. Mały notesik, z podziałem na dni tygodnia, w którym odkreślam kolejne obejrzane odcinki. Nadarza się chwilka wolnego? Wystarczy otworzyć zeszycik i już wszystko wiem!

Z niektórymi serialami rozstałabym się bez żalu, niektóre porzucam w połowie sezonu, ale są takie, na które czekam od maja. Mam tu na myśli Chirurgów :) Pierwszy odcinek 22 września! Tą datę zdążyłam już zapisać w moim zeszyciku :)


Cóż, nie potrafię robić tak pięknych kartek i notesów jak niektóre z Was, nie mam nawet specjalnych narzędzi do tego typu prac :) Dlatego musiała wystarczyć tekturka od rajstop, papier ksero na wnętrze, papier do pakowania prezentów (z wyprawy do Łowicza), tektura falista oddzielona z jakiegoś kartonu, litery drukowane na grubszym papierze (właściwie był to tył bloku), nożyczki i opanowanie przy wycinaniu kółek :) Czyli chyba znowu recykling na całego! To cieszy mnie najbardziej :)

Pozdrawiam Was serdecznie! Korzystajmy z niedzieli, póki pogoda piękna :)

czwartek, 8 września 2011

Idzie jesień...

Oj, idzie.. Mam nadzieję, że złota, ale póki co deszczowa. I zaczyna się pora brązów i beżów, ciepłych tkanin i swetrów, a filc w takich duetach sprawdza się znakomicie! O ile latem można mieć wątpliwości, czy ten rodzaj materiału nie jest "przyciężkawy", o tyle teraz pora jest idealna.



Parasol w dłoń, kaloszki na nogi i w drogę!
Przesyłam w Waszą stronę promienny uśmiech :)

środa, 7 września 2011

Wyniki candy

Ehh... Aż przykro mi się robi, kiedy pomyślę, że dla większości z Was to smutny post. Bo jednak nagrody były trzy, a chętnych prawie dwie setki...

Statystyka wygląda następująco - chęć udziału wyrażona została przez Was 195 razy. W tym jedna osoba wpisała się podwójnie, a jedna - niestety - po czasie. Do puli dołożyłam dodatkowy los dla Kamino (za rozwiązanie zagadki) i magdowa (losowanie spośród pierwszej setki obserwatorów).

Nie losowałam własnoręcznie, losowanie przeprowadziła Męska Ręka - organ zupełnie bezstronny. A co złego, to nie ja :) Losy wydrukowane na zrecyklingowanych kartkach, zamieszane, wyciągnięte... Ręka okazała się szczęśliwa dla...



Dziewczyny proszę o kontakt mejlowy pod adresem: filc.joanna.stepniak@wp.pl. Na wiadomość z informacją na temat rodzaju kompletu (wariant 1, 2 lub 3) i kolorystyki czekam do 15 września do północy. Potem będę niedostępna na bliżej nieokreślony czas - stąd taka bezwzględna prośba o kontakt. W razie braku odzewu wylosuję inne osoby.

Dziękuję Wam wszystkim za udział w tej rozdawajce. Ciężko obdarowywać tylko garstkę, więc pewnie niedługo znowu zorganizuję jakąś zabawę. Ściskam mocno!

sobota, 3 września 2011

MOJE miejsce

Jakieś 2-3 tygodnie temu brutalnie pozbawiono mnie miejsca do uprawiania mojego rękodzielniczego hobby. Duży stół został zaanektowany przez książki i komputer mojego P., a ja nie wiem co ze sobą zrobić. Z początku nie odczuwałam straty, przestałam myśleć nad nowymi projektami, nie chciałam też zagracać kuchennego stolika (niestety, to ostatnia przestrzeń, którą można wykorzystać w ten sposób). Teraz czekam, aż moje wygnanie się skończy, ale niestety - chyba muszę pomyśleć nad tymczasowym przeniesieniem. Dawno już nie zrobiłam niczego nowego, a paluszki świerzbią...

A to mgliste wspomnienia mojej jak dotąd ostatniej pracy - sprzed około 3 tygodni:


P.S. Ogromny smutek spowodowany powyższym na pewno zniwelowałaby wygrana - chociaż jedna, przecież nie jestem zachłanna:

Candy u Oliwiaen do 7 września

Candy u Amy do 23 września

Dziewczyny są baaardzo hojne :)

Pozdrawiam Was serdecznie i życzę udanej reszty weekendu!


piątek, 2 września 2011

Łupy

Z małą nutką zazdrości przyglądałam się czasem blogom, których autorki wyłowiły w lumpeksie coś innego niż ciuchy. Jaszka znalazła kiedyś krasnala ogrodowego, Lejdi super notes... A u mnie w lumpach tylko jakieś romansidła. A przepraszam, udało mi się raz kupić książkę naukową! I to na tyle. A dziś wchodzę, patrzę, a tam pół matrioszki! I do tego nie chińskiej, a rosyjskiej, nawet ma przybitą pieczątkę z ceną. Zaczynam szukać, znajduję druga połówkę (nie do pary), kolejną, następną... Udało mi się skompletować sześć, przy czym jak teraz na nie patrzę brakuje chyba jednej. Nie szkodzi. Za dwa złocisze mogłaby być nawet jedna!

...We are family
I got all my sisters with me...


A teraz wracam do puzzli :) Też z lumpeksu, były jeszcze w folijce, nówka funkiel nieśmigane :) Czyż nie jest to kolejna, bardzo przyjemna strona recyklingu?